بیدار می شوم امشب
از لفظ خستگی دیوار
از خواستن به داشتن چشمان
در بینایی کور کودک
ترک می زند شعرم امروز
خواه ناخواه رفت باید
تمام شوم این هزل را
سیاه بالی بود برای رویایی پرواز ناکرده
خواسته می شکنم تا ...
حلقوم گره خورده بی مادر
در پنجه ی بیدار
شعرم فرهیخته می ریزد
و واژه ها ...
در ناپیدای حس استهزاء
به داشتن چشمی ترک خورده !
چه دور می بیند انگاری کور
قطره می بارد
۲۰/۵/۸۶
بگذار فسیل شود
تنهایی ام
و سنگ دلم را
قسمت شوم
میان همان دستان
نایافتنی در آن ملس روز
بگذار پروازٍ هم آغوشیت
در حسرت پرنده بماند
آن کودک مادر مرده
بگذار بمیرد شعر
تهران
۸/۳/۸۶