ای همه ی من
دیده ای
آن نرمش لمس گندمزار
فرو می رود به ماسه
که از حسی طلایی بیرون بزند
ای همه ی من
شنیده ای
گریه ای که مادرم
خواهد داد به خاک
پرنده ای خمیده نشسته بر ساقه
این باران است آیا؟
به آبی بعد از آن
پرواز نزدیک است
ای همه ی من
بوی تو امیری است
شبیه آن ترس که به آسمان می زند
طرح من اینک
تن به تن جنگی است با تو
از بوسه ای گرم به خاکی تفیده
آیا دیده ای نرمش لمس تنی را؟